Hebben jullie dat ook wel eens, dat als je in een periode zit, waarin alles je voor de wind gaat, er niets is waar je je druk over hoeft te maken en ook je agenda vol gezellige dingen staat, er ineens iets gebeurt in je hoofd, waardoor je zo van slag raakt dat je het even niet meer ziet zitten?
Zo’n dag had ik gisteren.
Na een hele fijne zaterdag, waarop mijn nieuwe printer was gexc3xafnstalleerd, de avond in prima gezelschap werd doorgebracht met een etentje in een gezellig restaurantje. Er totaal geen reden zou moeten zijn om in de put te gaan zitten, kwam daar ineens die mokerslag. Nu weet ik wel dat ik me best wel wat zorgen maak om mijn gezondheid, maar na alles wat ik op dat gebied al heb meegemaakt, nou niet bepaald iets om bij de pakken te gaan neerzitten.
En toch deed ik dat gisteren.
Ik kon dat nare gevoel wat me bekroop ook niet tegenhouden. Het leek of de wereld ineens alle glans had verloren en ik overal slechts de negatieve kant van kon zien. Mijn hoofd tolde en allerlei nare gebeurtenissen uit mijn leven passeerden de revue.
Een echte jankdag, waar ik niet bepaald op zat te wachten en waar ik dus ook weer heel snel vanaf wilde. Korte metten moest ik ermee maken.
Gelukkig is de PC geduldig, viel zelfs geen enkele keer uit en ik heb alles op papier kunnen zetten. Mijn rugzakje, tot een niet te tillen hutkoffer verworden, eens helemaal leeggehaald en meer dan tien kantjes volgetikt. Wat luchtte dat op zeg.
Heb de bladzijden uitgeprint (precies op tijd die nieuwe printer gekregen), ze in een grote envelop gestopt en die vervolgens in een la opgeborgen. 
Krijg ik er weer last van, lees ik het gewoon een keertje door en ik denk dat het zonnetje dan net als nu het geval was weer heel snel zal gaan schijnen.
Jon Houkes 
BTW: Mijn site is weer ONLINE!!!! Kom dus vanaf vandaag weer langs op http://www.chantaliaans.com en evt. op http://www.chantaliaans.com/photoblog.htm.
LikeLike
Ik ken dat gevoel erg goed Jon, ik kan mer er niet tegen verzetten. Maar ik weet dat het de volgende dag weer over is. Dus ik moet dan ff door zetten. Sterkte
LikeLike
Lieve Jon, hoe herkenbaar hoge toppen en zo intens diepe dalen en dan in 8 baan vaart van het een naar het andere uiterste. Zeer vermoeiend en zo zwaar.
Ik ben even gestopt met loggen, even rust in de tent, weldra is het lente en dan ziet alles er weer heel anders uit, ook voor jou.
Big hug!
LikeLike
Ik ben meestal erg optimistisch en zit heel zelden in een dip, eigenlijk zal ik het niet weten wanneer ik ooit in een dip heb gezeten. Ik maak me niet zo gauw zorgen. Of ik nooit wat meegemaakt heb, jawel hoor maar ik ga er nogal erg luchtig mee om op de een of andere manier. Ik laat alle dingen over me komen en als ik boos ben ben meld ik dat ook meteen spreek het uit en weg is het…..Ben ik bang precies hetzelfde en kom ik ergens even niet uit, schrijf ik het op lees ik het nog een keer…en lach erom en zeg ik zie wel wat er komen gaat ik kan het toch niet verranderen hetzij zo! Zlefs de overgang is aan mij voorbij gegaan, laatst vroeg een vriendi aan mijj heb jij veel opvliegers gehad…ik zei wat heb ik gehad? Misschien spoor ik niet helemaal!
LikeLike
ja de bekende up en downs dus…
LikeLike
Goed idee, moet ik ook eens proberen.
Blij dat het nu weer beter gaat.
Liefs Teun
LikeLike
Hier zit het mnomenteel ook niet mee… ik kan het alleen helaas niet met de loggers dlen 😦
LikeLike
Goeie middag Jon,
Stemmingsmanagement: in tijden dat alles je voor de wind gaat: niet te uitbundig, uitgelaten zijn. Als het je even tegenzit: de valkuil van neerslachtigheid proberen te ontwijken.
Vriendelijke groeten,
Roel.
😉
LikeLike
Jon
Ik kan die gevoelens maar al te goed, maar gelukkig overwinnen de leuke dingen wel op den duur, ik hoop bij jou ook,en dat je er weer ff tegen kan.
Liefs Leejo
LikeLike
Sommige dagen zijn beter dan andere, ik herken dat heel erg….. soms kan iets ogenschijnlijk kleins je totaal uit het veld slaan, dat merk ik bij mezelf, zolang je het grotere geheel maar voor ogen houdt.
LikeLike