Voor de opmerkzame lezer zijn onnodige schrijf- dan wel drukfouten een van de ergernissen, die ertoe kunnen leiden het boek of het artikel opzij te schuiven. Voor een schrijver, die zijn of haar eigen werk herleest, zijn het zien van dergelijke fouten nog storender en uiteraard komt de vraag naar boven of een lezer dezelfde reactie zal vertonen en het verhaal het verhaal laat. Schrijven is leuk en soms is de drang om iets aan het 'papier' toe te vertrouwen zo groot, dat gedachten al verder in het verhaal zitten dan de letters op het beeldscherm verschijnen. Werken met spelling- en grammaticacontrole kan idt voorkomen, maar leidt door het verschijnen van de pop-up enorm af, je wilt door. Heb je de tijd om het werk een paar dagen te laten rusten voor je het herleest, dan haal je mogelijke fouten er wel uit. Als er haast geboden is bij het insturen van het stuk, lees je er nog wel eens overheen, omdat de tekst te goed in je hoofd zit en je de letters of woorden niet echt leest, maar denkt te lezen. Een voorbeeld: in je hoofd verschijnen beelden van voortkachelende auto's en waggelende ganzen en wat blijkt? In de tekst staat "wachelende". Nu maar duimen, dat het verhaal, dat ik zo razendsnel opschreef en instuurde bij de lezers dezelfde associaties zal oproepen en het niet in de prullenbak verdwijnt om met de vuilnisman te worden meegegeven.