Vandaag deel 2 van het schoenenproject waarbij, zoals op de foto te zien is, de zogenaamde pump centraal staat. Open, dichte en bewerkte exemplaren voor uitjes bij diverse weersomstandigheden en of gelegenheden, er is altijd wel een geschikt paar voor handen. Favoriet zijn de exemplaren voorzien van wreefbandjes, aangezien zulke schoentjes bijzonder goed blijven zitten, als het uitje bestaat uit het in praktijk brengen van uitermate ingewikkelde danspassen. En dan vooral als die passen gedanst dienen te worden op de klanken van uit Zuid-Amerikaanse landen afkomstige muziek. Het risico om op kousenvoeten verder te moeten dansen wordt er aanzienlijk door verkleind, al heeft het dragen van wreefbandloze modellen ook voordelen, al is het maar de vraag voor wie of wat. Zo was mijn linkervoet erg blij maar ook behoorlijk aangedaan, toen die ooit geheel onvrijwillig in aanraking kwam met een dergelijke pump. De minder plezierige ontmoeting met de naaldhak van een wat al te enthousiast over de dansvloer zwierende en haar schoen verliezende dame. Voor mij een geluk, want meerdere malen hetzelfde gewicht op mijn arme voet had ik niet kunnen verdragen. Nog immer getuigt de aanwezige, grillig gevormde en bij koudweer blauwverkleurende afdruk van het incident.

En op de vraagtekens hiernaast? Daar verschijnt misschien ooit nog eens dat buitengewone, voor die wel heel bijzondere gelegenheid aangeschafte super pumps met wreefbandjes.