Vandaag zal ik jullie maar even bijpraten, want het vrouwtje heeft het zo te zien weer veel te druk. Zit ze eens een dagje niet achter het schermpje, zit ze net als gisteren op de grond midden op het vloerkleed.

Nu doet ze dat wel vaker hoor, maar dan is het hartstikke leuk. Dan gaat ze me borstelen of we gaan een spelletje doen met de bal, zij rolt hem naar mij en ik rol hem met xc3xa9xc3xa9n van mijn poten of met mijn neus terug.

Maar nu heeft ze geen tijd voor leuke dingen. Ze zit namelijk tussen allemaal mappen, die anders in de kast staan.
Aha, dacht ik, we gaan verstoppertje spelen, maar nee hoor, zij zit maar met haar neus in die mappen te bladeren en haalt er zo nu en dan wat papieren uit die ze op keurige stapeltjes neerlegt.

Zien jullie dat?
Ik verdwijn haast achter de paperassen
en ik mag er niet eens mijn kop op leggen of er een zetje tegen geven, saai hoor.

Dan maar mijn hart luchten in een logje, dacht ik bij mezelf.
Als dat klaar is, ga ik haar maar weer eens goed in de gaten houden. Ik weet namelijk ook al wat er straks gaat gebeuren, ik ben heus niet dom.
Dan gaat ze de papieren in een tas stoppen, trekt nette kleren aan en gaat zonder mij de deur uit. Ik weet ook precies wat ik te horen zal krijgen: Vrouwtje moet even weg, brave hond zijn hxc3xa8? .
Pfff….. braaf, alsof ik ooit wel eens de boel op stelten heb gezet.

Maar als ze terugkomt?
Ja, dan is het feest, krijg ik een lekker kluifje en is vrouwtje zo moe dat ze op de bank gaat liggen om uit te rusten. Heb ik mijn kluifje op, ga ik ernaast liggen met mijn kop op haar schoot. Kan ze geen kant op.
Misschien gaan we dan ook wel weer naar een muziekje luisteren, kunnen jullie nu ook hoor

klik maar op mijn foto voor Bob Marley met No woman, no cry .