Tjonge het is niet erg om de kerstspullen op te ruimen, dat gaat een stuk sneller dan alles neerzetten. Alleen dat gesjouw met dozen uit de kelder naar boven en dan met de volle dozen weer naar beneden. Het wordt nog wat minder plezierig als je ziet dat er zich op al die nu kale plekken in de kamer zoveel stof heeft verzameld en het in feite betekent dat je gelijk met de grote schoonmaak kan beginnen. Maar goed in mijn miniflat hoef ik me maar even flink “kwaad” te maken en alles is weer blinkend. Zette onderwijl de ramen open voor wat frisse lucht -er scheen een heerlijk zonnetje naar binnen- en de geluidsknop helemaal open om het geluid van de stofzuiger te overstemmen. Bijkomend voordeel was dat ik de door merg en been piepende wielen van de karretjes, waarmee de verhuizende buren constant over de galerij heen en weer reden niet meer hoefde aan te horen.

Vervolgens tijdens het ommetje met Kaya wat verse bloemen gehaald voor op de eettafel en drie roze hyacinthjes, want die ruiken zo lekker, voor op mijn schoorsteenmanteltje. En zijn jullie benieuwd wat er onder andere uit mijn speakerboxjes kwam, dan even klikken op de helaas voor jullie reukloze bloemetjes, prima muziek om te poetsen. Volgens mij vonden mijn buren het wel leuk want ze bleven gezellig staan voor een praatje, toen ik mijn rode kerstplaid aan het uitkloppen was.
Kijk vooral niet naar de titel van het nummer, die was echt niet van toepassing, want als ik mezelf af en toe in een van mijn spiegels tegenkwam, zag ik een zeer verhit hoofd met een piekerig kapsel er bovenop.