Vanmorgen mijn kledingkast eens onderhanden genomen want het zomertje is nu toch wel zo’n beetje voorbij en het wordt tijd om de dikke truien te voorschijn te halen. Dat betekent echter wel dat ik naar de kelder moet en de kleding moet omwisselen omdat xc3xa9xc3xa9n ingebouwde hangkast en een los ladenkastje mijn toch echt niet zo grote garderobe met geen mogelijkheid kan herbergen. Meer plaats is er niet in het slaapkamertje waar naast mijn bed nog net in een hoekje de mand van Kaya kan staan.
Ik kom niet graag in de kelderruimte. Het is een lange gang met aan de ene kant een hekwerk op ooghoogte waar donkere bosjes en grote bomen het kleine beetje daglicht dat naar binnen valt afschermen. Aan de andere kant zijn er zo om de acht meter donkere zijgangetjes die elk toegang geven tot 6 afgesloten privxc3xa9 kelders, waarvan sommige zijn dichtgetimmerd. De gangetjes worden verlicht door tl-lampen die het niet altijd zo goed doen en dan spookachtig aan en uit flikkeren en waar enorme spinnenwebben omheen zijn gebouwd.
Afgelopen winter was het helemaal eng omdat alle verlichting gedurende een week was uitgevallen en je op de tast van het trappenhuis gebruik moest maken. Bepaald geen pretje en ik neem Kaya dus altijd mee naar beneden.
Exc3xa9n keer ben ik me werkelijk rotgeschrokken. Ik had wat dozen naar beneden gebracht met kerstspullen en wilde dat even netjes neerzetten. Opeens begint Kaya te grommen iets wat ze nooit doet. Ik kijk naar de deur en zie dat ik hem toch echt aan de binnenkant op slot heb gedaan. Ik hoor geritsel en er verschijnt een zwart kopje onder de deur daar waar er een kier zit van zo’n 5 cm. Mijn hart sloeg over. Kaya sprong er naartoe, maar het kopje verdween even snel als het tevoorschijn was gekomen. Voorzichtig de deur opengemaakt en om het hoekje gekeken.
Bedacht op hordes enge beesten die zich daar zouden bevinden.
Gelukkig het was maar een zwarte kat die zich in een hoekje van het gangetje probeerde te verstoppen en heel hard begon te blazen toen hij Kaya in het oog kreeg.
En dan te bedenken dat Kaya bang is voor katten en ook schrok van het geluid dat achter de foto verstopt zit, ze sprong gelijk bij me op schoot. Wat een held hxc3xa8, nou ja ze zeggen dat honden op hun baas of bazinnetje gaan lijken of was het andersom…
Jon Houkes 
@ Roel: zou mooi zijn, maar de animo om nog iets te doen aan het gebouw is gedaald tot het nulpunt met de op handen zijnde sloop.
Er wordt zo nu en dan nog wel schoon gemaakt, door jongeren in het kader van een hen opgelegde taakstraf.Was een ideetje van de woningbouw en de gemeente. 😕
LikeLike
Het helpt de sfeer te verbeteren door een kleeurtje aan te brengen, al is het alleen wit, pijltjes naar de uitgang. Geef het een verzorgd uiterlijk en het wordt een minder kille plek.
😉
LikeLike
En jij zag al helemaal voor je dat een groep in het nauwgedreven ratten je naar de keel zou springen 😕 😕 !
Maar gelukkig..het was maar een kat 😀 😀
Tja, ligt mij ook niet zo hoor, die kelder of schuurruimtes….allemaal spinnenbeesten, vieze geuren, schimmel en dus ongedierte vaak…..brrrrrrr…
Maarruh, je kleding heb je nog wel kunnen omwisselen??? Nou, succes met je te kleine ruimte 😉 Komt me bekend voor, vooral met garderobes 😮
LikeLike
J adie kledingkast wordt hier de deze week even uitgeplozen…
Wat dacht je toen je in de kelder kwam *Happy Halloween*
LikeLike
@Emile:Een halve meter??? De wijn smaakte zeker erg goed daar in de kelder!! 😀
LikeLike
@sebbo: ik ben niet bang voor katten, heb dan ook nooit een krabbel over mijn neus gekregen bij de allereerste ontmoeting die ik had met een kat. (dat mijn neus toch niet ongeschonden is heeft te maken met een niet zo zachtzinnige ontmoeting met een Haagsche tram) 😉
LikeLike
Mooi geschreven log Jon en hopelijk lijk jij niet op de hond 😉
LikeLike