Vandaag een gezellig ochtendje doorgebracht in het mij zo bekende ziekenhuis. Gezellig omdat ik in prima gezelschap verkeerde (met dank aan Loetje) en we begonnen met koffie in de koffiehoek.

Vervolgens naar de wacht- en spreekkamer van de neuroloog. Met een nieuw recept en een afspraak voor over twee maanden, mits de verschijnselen van kortsluiting zich niet weer gaan voordoen, want dan moet ik bellen.

Daarna de wacht- en spreekkamer van de uroloog. De uitslagen van de onderzoeken ( Na een slecht begin… waar is de vlag ) doorgenomen. Ik hoef pas over een jaartje terug. Hiep Hoi , niet omdat hij niet aardig is, maar omdat het betekent dat mijn overgebleven rechternier goed werkt.( Alles komt tegelijk ).

De ochtend, nou ja het was al bijna middag, afgesloten met koffie en aangezien het maagje toch wel begon te knagen een overheerlijk saucijzenbroodje erbij genomen. Duurt immers nog even voordat er weer een bezoekje aan de koffiehoek inzit. Althans daar ga ik vanuit, een mens moet immers altijd optimistisch blijven.

(schuingedrukt en onderstreept = aanklikbaar)