Hoera, de lijst met probleemwijken is alsnog gepubliceerd en ja hoor de wijk waar ik woon staat er ook op. Een verrassing? Nee absoluut niet. Wel een verrassing of teleurstelling (het is maar hoe je het bekijkt) was de brief van de woningbouw gedateerd 24 november 2008 met de derde Garantiekaart.
‘…Eerder hebben we u laten weten dat Staedion plannen heeft het complex waarin u woont in de periode 2010 – 2013 te vernieuwen. Doordat andere complexen die eerder in aanmerking zouden komen voor vernieuwing zijn vertraagd, hebben we moeten besluiten de vernieuwing van uw complex door te schuiven naar de periode 2013 – 2016. Over het exacte jaar van sloop zullen wij u anderhalf jaar voor de feitelijke sloop informeren…’
Ben heel benieuwd waar het extra geld voor probleemwijken in onze wijk aan wordt besteed. Exc3xa9n ding is me al opgevallen: De wekelijks terugkerende groep jongeren die met papierprikker en vuilniszak in de hand de omgeving ontdoet van allerhande weggegooide rommel. Geen buurtinitiatief en de jongeren doen dit ook niet omdat ze dat zo graag willen. Ze voeren een taakstraf uit, omdat ze kennelijk iets hebben gedaan wat niet door de beugel kon.
Als regelmatig (en vanwege mijn epilepsie noodgedwongen) gebruikmaakster van het openbaar vervoer, sta ik vaak te wachten in tochtige abri’s en moet ik mij vervolgens als "mijn" bus of tram arriveert tussen de massa door "wringen" om in het vervoermiddel te kunnen stappen, waarbij ik moet oppassen dat ik niet alsnog door de van alle kanten aanstormende en duwende jongeren, die kennelijk zo verschrikkelijk graag naar binnen willen, omver gelopen word. Ook het bereiken van een stempelautomaat is een toer op zich vanwege tassen of medepassagiers die er tegenaan leunen. Als er nog een zitplaats vrij is, is het verstandig (uit ervaring wijs geworden) even te kijken of er geen kauwgom of erger op de bank gesmeerd zit. En ja als ik dan zit, mag ik meeluisteren met de verschillende muziekjes of moet ik luidklinkende gesprekken in allerlei talen aanhoren. Niks bijzonders zou je zeggen, je went eraan en dat is ook zo en meestal sluit ik me er ook vooraf. Echter voor de conversatie tussen twee vrouwen van begin twintig, die ik vanmorgen aanhoorde, kon ik me niet afsluiten. Woordelijk navertellen
Jon Houkes 