Vandaag even naar Kijkduin geweest. Een plekje gezocht tussen de enorme mensenmassa, wat een hele opgave was en een uurtje van de zon genoten. Eigenlijk niet mijn idee van lekker naar het strand, ik houd weliswaar van mooi weer en zeker van de zon, maar zoveel mensen op zo’n smal strandje…

Liever ga ik er naartoe als het weer minder uitnodigt tot bakken en je slechts gezelschap hebt van krijsende meeuwen. Tja en dat wisten die vogels natuurlijk. Hadden ze zich aanvankelijk nog verstopt in de duinen, plotseling kwamen ze met tientallen te voorschijn om met veel gekrijs een duikvlucht te maken boven de verbaasde hoofden van de badgasten. Gevolgen konden natuurlijk niet uitblijven en ook ik was het slachtoffer. Ik had net m’n boek tevoorschijn gehaald om een stukje te lezen en… flats, flats. Exc3xa9n op m’n handdoek en xc3xa9xc3xa9n op m’n rug… gatsie. Na de boel schoongemaakt te hebben m’n spulletjes maar weer ingepakt om een kijkje te nemen bij de organische kunstobjecten op de Boulevard. Twee jaar geleden schreef ik ook al eens een  logje over dit evenement.

En om een indruk te geven een paar foto’s. De eerste deed me toch echt denken aan m’n ervaring met de flatsen. Maar wellicht bedoelde de kunstenaar er iets heel anders mee.

Het volgende kunstwerk vond ik toch aantrekkelijker om te zien. De titel "De kathedraal" vind ik er ook echt bij passen.

Nummer drie is een close up van xc3xa9xc3xa9n van de openingen van een groot kunstwerk, waarbij elke opening weer was voorzien van een klein kunstwerkje. Als je goed kijkt zie je precies onderin het hangende element een geel vlekje. Het is de reddingsboot, die het ook vandaag weer behoorlijk druk had met heen en weer varen en het uit het water toeteren van onvoorzichtige zwemmers.

Bij de laatste krijg je echt een gevoel van ruimte en heb je er totaal geen idee meer van dat het strand aan de voet van de duinen zo overladen vol was.