Zien jullie me daar, prins….eh prinsesheerlijk zitten op die twee stoelen? Moest even bijkomen, we stonden natuurlijk op het verkeerde perron en moesten hup de trap af en weer een andere op om in de goede trein richting huis te kunnen stappen. Nou ja goede…van mij hadden we hem mogen missen hoor en ik had dat bord met wijzigingen natuurlijk allang zien staan, maar dacht nee…niet blaffen…Vriendelijk blijven kwispelen…,want er gaat natuurlijk niets boven een verblijf op het platteland… Maar ach als we dan toch even naar huis gaan, is zo’n reisje in de trein ook wel gezellig.

Heerlijk een beetje naar buiten turen, naar de velden met koeien, naar al die vogels om maar niet te blaffen van al die bomen (zou er graag eens aan een paar willen snuffelen, maar dat terzijde). Natuurlijk ook af en toe stoppen bij zo’n station en goed opletten wie er wel of niet de wagon in durft. Nou de conducteur niet hoor, die zag me zitten en dacht: Nee, daar gaan we vandaag maar eens geen kaartjes controleren, hadden we dus net zo goed zwart kunnen rijden, maar dat durft het vrouwtje nu weer niet.

Toch ben ik wel weer heel slim geweest hoor, heb de tennisbal lekker weer vergeten. Er liggen er nu zelfs twee (ben soms een echte speurhond) te wachten en ook en dat is toch wel jammer, want dat had best nog in een tasje meegekund, mijn o zo smakelijke bot (ja zo’n echte, waar echte soep mee gemaakt is, mmmmm).

Voordat jullie nu denken, wel vrouwtje is terug, komt ze weer gezellig bij ons langs. Even geduld hoor, huisje moet aan kant, boodschappen gedaan, post doorgenomen, afspraken nagekomen, de nodige telefoontjes gepleegd, wasje gedraaid…. nee echt veel tijd heeft ze niet, want voor het komend weekend staat er ook al weer het xc3xa9xc3xa9n en ander op het programma. In ieder geval een flinke strandwandeling, want we moeten natuurlijk wel in beweging blijven. En eten natuurlijk (vandaar ook dat wandelen) ben benieuwd of de tafel er bij ons dan ook zo gezellig uit ziet. Tot blafs, ik hou jullie op de hoogte….