Sinds een kleine anderhalf jaar woon ik in een stadswijk, die wordt geplaagd door slopershamer en bijpassende nieuwbouw. Zo’n 16.000 woningen staan op de nominatie om over een periode van zo’n 20 jaar plaats te maken voor een totaal “nieuwe” wijk. De uniforme gebouwen met kleine flatjes, bewoond door minder draagkrachtigen moeten het veld ruimen voor een gevarieerder aanbod van woningen in alle prijsklassen om zodoende de wijk gemxc3xaaleerder te maken. Het bekende verhaal als het grote stedenbeleid ter sprake komt. De eerste grote verandering was de vernieuwing van het winkelcentrum. Groots van opzet, met een ruim winkelaanbod, een wekelijkse markt, restaurantjes enz. om in de toekomst het levende hart van de “nieuwe” wijk te kunnen vormen. Na een enthousiast begin zit er echter al behoorlijk de klad in. Veel winkels staan leeg met grote plakkaten <te huur> op de steeds smeriger wordende etalageruiten. Restaurants zijn gesloten of worden ter overname aangeboden en bijbehorende terrassen, die voor gezelligheid zouden moeten zorgen op de grote tussenpleinen zijn verdwenen. Natuurlijk er wordt van alles georganiseerd van braderiexc3xabn tot optredens van bekende artiesten om de schijn van bruisend centrum levend te houden. En ja de evenementen trekken inderdaad veel publiek. Gezellig een vrije middag doorbrengen met slenteren en kijken. Maar of dat de bedoeling is geweest?
Gisteren keek ik naar het eerste programma uit een serie van vijf getiteld Ontwerpprijs 2006 Uitgezonden door de AVRO. Wat schets mijn verbazing . Er is een prijs uitgeloofd onder jonge architecten om voor de prominente plek van de ooit befaamde bioscoop (na het inzakken van het bioscoopbezoek veranderde het gebouw tijdelijk in een superspeelgoedwinkel, die inmiddels alweer geruime tijd geleden naar het vernieuwde winkelcentrum is verhuisd) Euro Cinema een ontwerp te maken voor de huisvesting van jonge starters. Daar zou met het oog op de toekomst grote behoefte aan bestaan. Vanuit een rijdende auto werden beelden getoond van de lange rijen flats en in korte interviews spraken verschillende (zo te zien op dat moment weinige) bezoekers van het winkelcentrum de loftrompet af over de wijk en hoe blij ze wel niet waren met alle op stapel staande veranderingen. Tja, ik keek er naar met gemengde gevoelens en zal zeker de komende zaterdagen, waarin drie genomineerden uit 59 inzendingen hun plannen presenteren, volgen. Ben zeer benieuwd naar de uiteindelijke winnaar maar nog meer naar de realisatie van het uiteindelijk verkozen ontwerp, de ermee gepaardgaande kosten, wanneer het er staat te pronken en of een en ander inderdaad aan de zo hoog gespannen verwachtingen van de bedenkers van dit idee (om maar niet te spreken van de verwachtingen van de huidige bewoners van de wijk) zal voldoen.
Wil je weten waar deze “droomwijk” zich bevindt klik op deze link
En voor het TV-programma hier
@ Si iS: kennelijk wil de gemeente Den Haag ineens geen gexc3xafnteresseerde bezoekers meer op de site 😕 Ik zal kijken of ik een andere link kan plaatsen, bedankt voor het doorgeven. 😉
LikeLike
De Leyweg is er inderdaad niet echt op voor uit gegaan, in de oude situatie was het toch gezelliger (maar ook gevaarlijker). PS de link vraagt om een wachtwoord.
LikeLike
Ga eens op Schiphol kijken, daar worden nu nieuwe, leegstaande kantoorgebouwen tot woonappartementen verbouwd….en de woningzoekenden zijn dolgelukkig.
Vernieuwing is niet altijd verbetering.
Het centrum van Hoofddorp is binnen tien jaar totaal veranderd en wel 10 X zo groot geworden, ik herken het niet eens meer. De smaak van de architecten deugt niet en ik begrijp ook niet dat de schoonheidscommissie toestemming heeft gegeven voor de plannen.
Een oud dorp met een historie kan je toch niet zo verkrachten? bah.. 😦
LikeLike