Vandaag viert Kaya haar zevende verjaardag zonder feesthoedje en slingers maar wel met een extra knuffel en een reuzenkluif.
Lang zal ze leven heb ik nog maar niet gezongen, want bij hiep hiep hoera begint ze altijd luidblaffend rond te springen en dat kan ik mijn overwegend oudere buren midden in de nacht natuurlijk niet aandoen. (Heb ik straks de politie aan de deur wegens burengerucht.) Dat doen we wel wat later op de dag.
Het loflied op de Berner Sennen oorspronkelijk afkomstig uit het gebied rond – de naam zegt het al – Bern in Zwitserland kan ik jullie natuurlijk niet onthouden. Het wordt gezongen in het zo zangerig klinkende Schwitzer-Deutsch.
Klik maar op de foto.
En nee verheug je maar niet, er wordt geen partijtje gegeven en we serveren geen taart, de etensbakken zullen uitsluitend gevuld zijn met hondenbrokken en lekker fris water uit de kraan.
nog een nagekomen felicitatie van mij: Kaya: van harte gefeliciwaft! 😀
LikeLike
Oeps ik heb de party gemist….
Alsnog van Harte Kaya en Jon natuurlijk ook!!!
LikeLike
Ja, ook Rothweilers kunnen hele lieve beesten zijn.. 😉
LikeLike
Feest…!
Deze honden zijn toch verwant aan de Rottweilers?
Of sla ik de plank helemaal mis 😉
LikeLike