Ik loop er dagelijks doorheen, door het winkelcentrum.
Op weg naar het busplatform of naar de supermarkt om de dagelijkse boodschappen in te slaan. Op mijn gemakje om even bij de diverse winkels rond te neuzen in de rekken met CD’s of op de boekenafdeling van het warenhuis te snuffelen tussen de nieuwste uitgaven.
Zo ook gisteren aan het eind van de middag.
Ik wilde mezelf verwennen met een lekkere warme maaltijd, iets waar ik niet altijd zoveel zin in heb, daarom haal ik de ingredixc3xabnten meestal pas vlak voor ik aan mijn kookkunsten ga beginnen in huis, zo weet ik zeker dat er niets overbodigs in mijn koelkast blijft liggen.
Het miezerde en de weinige mensen die me tegemoet kwamen hadden haast om thuis te komen met hun boodschappen. Anderen liepen mij snel voorbij richting bushuisjes, weggedoken in hun jassen met soms aan de onderkant nog net zichtbaar een randje van hun werkkleding, waardoor meteen duidelijk was in welke winkel ze die dag de schappen hadden gevuld of de kassa hadden bemand.
Nu de wintertijd is begonnen en het al weer zo vroeg donker is, viel me toen ik het plein overstak op dat er iets veranderd was. Toen ik zag wat het was bleef ik even staan om ze te bewonderen. De honderden lichtjes van de aan de gevels opgehangen kerstversieringen. Prachtig schitterend in de avondschemering. Zachtjes heen en weer deinend in de wind met om elk lampje een wazige krans van regendruppeltjes.