Regelmatig

Regelmatig zie ik haar gaan.

Op hoge naaldhakken, behangen met kettingen, oorbellen en andere glitters, gekleed in een net over haar billen reikend zwart-leren minirokje, haar lange zwarte haar achteloos naar achteren zwaaiend. Heupwiegend groet ze de vaste bezoekers van het terras bij het cafxc3xa9. Haar leeftijd is moeilijk in te schatten, maar ze behoort niet meer tot de jongsten.

Regelmatig zie ik haar staan.

Voorover gedoken in de betonnen afvalbakken naast de flat.
Met een stok haalt ze de daarin gedeponeerde vuilniszakken naar boven, scheurt ze open en zoekt tussen het afval naar iets wat ze wellicht nog kan gebruiken.

Regelmatig zie ik haar zitten.

Wanneer Kaya rondsnuffelt in de de bosjes bij de kerk en zij op een stenen opstapje zit met een stapel plastic tasjes en haar pas verworven bezittingen uitgespreid naast zich.

7 gedachten over “Regelmatig”

  1. ja triest he, je weet helas vrijwel nooit welk verhaal er achter zit.
    Als je tijd hebt moet je bij mij eens de verhalen over Henkie lezen staan in de logs van alles wat.
    Deed me dit beetje aandenken.

    Like

  2. Leuk, dat je even bij mij bent komen kijken.

    Je hebt een leuke log. 😀

    Wat gek hxc3xa8, dat het mensen niet opvalt als er iets nieuws in eigen huis staat.
    Kan mij voorstellen, dat het je bij een ander niet opvalt.

    Kom je vaker bezoeken. 8)

    Like

  3. Meeste mensen sluiten zich af, ook moeilijk voor de hulpverleners om deze mensen te benaderen. Heel wantrouwend….en ik denk ook terecht, want ze worden vaak uitgescholden of uitgelachen. En ook schamen zij zich vaak diep…..moeilijk en heel pijnlijk.

    Like

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.