Soms krijgt een dag een gouden randje als er zoveel verrassende momenten zijn, dat je er met een blij gevoel op terug kan kijken. Vandaag is zo’n dag (maar het waarom, daar horen jullie te zijnertijd meer over). Gisteren was het ook zo’n dag, hij begon al zo goed met een stralende zon aan de hemel. Vervolgens kreeg ik een heel lief telefoontje en was daar het vooruitzicht van een gezellige middag met een vriendin. Samen naar de film en na afloop heerlijk bijkletsen onder het genot van een enorme kop thee vergezeld van super lekkere smulhapjes. Ik zou met de auto worden opgehaald en ik stond alvast beneden voor het portiek te wachten. En daar kwam het geluk zomaar ineens uit de lucht vallen, in de vorm van een gigantische meeuwenflats, die ervoor zorgde dat mijn voor de gelegenheid aangetrokken zwarte rok (ik wilde eens op netjes en niet in mijn dagelijkse dracht: een spijkerbroek) veranderde in een rok met witte strepen en stippen. Geen tijd meer om weer naar boven te gaan, dus met een zakdoekje xc3xa9xc3xa9n en ander geprobeerd te verwijderen. Als ik dat vieze doekje wil weggooien in een van de containers valt mijn oog op een voorwerp dat bovenop het betonnen omhulsel ligt: een zeer nuttig onderdeel van een stofzuiger, dat ikzelf tijdens mijn verhuizing was kwijtgeraakt. Grappig niet, wat schoonpoetsen al niet kan opleveren.

En toen was daar de docu Staya Erusa . De animo was zo groot, het zaaltje heeft maar 36 stoelen, dat meerderen, wij hadden gelukkig gereserveerd en op tijd!! de kaartjes opgehaald, teleurgesteld moesten worden.
De inhoud is heel moeilijk samen te vatten. Ik kan dat, ook al had ik gisteren al een verslagje beloofd, ook nu niet. De beschrijving in mijn log van gisteren en de verwijzing daarin naar de site geeft daartoe de nodige informatie. Met de film geven de makers hun visie ten aanzien van een aantal antwoorden op vragen, die iedereen zich ongetwijfeld wel eens heeft gesteld. Ik kan alleen maar zeggen dat ik met verbazing, met een gevoel van herkenning, maar ook met een gevoel van als dat zo zou zijn dan blijven er voor mij toch nog een aantal vraagtekens over, heb gekeken. Ik zou hem vaker moeten, maar ook willen zien om alles echt goed tot me te kunnen laten doordringen. En om de film de zien hoef je echt niet spiritueel ingesteld te zijn, sta gewoon open voor de denkbeelden die er gepresenteerd worden en trek je eigen conclusies.